نظریه شماره ۱ من

یک نظریه همیشه در ذهنم هستش که نمیدونم منبع علمی داره یا نه، چون تحقیقی هم نکردم اما حس می‌کنم که واقعی هست و به همین شکله با شما هم در میان میزارم خوشحال می‌شوم اگر نظری دارید بگید.

قضیه چی هستش؟ ببینید ما همه مشکلاتی در طول زندگی خودمون داریم و هر کسی مشکلاتش رو کوچک به بزرگ برای خودش تقسیم کرده مثلا مشکل بزرگ فردی شاید مشکل کوچک و بی اهمیت من باشه یا مشکل بزرگ من برعکس مشکل بی اهمیت اون باشه. تا اینجا درست هست؟

حالا بیایم واژه مشکل ببینیم چی هستش: مشکل یعنی یک چیز ابهام آمیز، بغرنج، پیچیده،‌مسئله‌ و از این دست معانی. یعنی چیزی که قابل حل شدن و یا دارای راهکار هم هستش.

پس تا اینجا فهمیدم وجود دارد برای همه و قابل حل کردن هم هستش. حالا این نظریه من چی هستش؟ به نظر من در دنیا مشکلی برای فردی وجود ندارد مگر اینکه اون فرد قادر به حل کردنش باشد. یعنی اگر مشکلی داری حتما اون انرژی اون فکر اون قدرت و اون توانایی حل کردن اون مشکلم در وجودت هست. همینطور هیچ وقت مشکل بزرگتر برایت به وجود نمی‌آید مگر این ساختار حل کردن تو قوی‌تر و در حد اون نشده باشد.

همین الان سرچ زدم (شعر درباره هر چه هست در حد تو هست) و این شعر از مولانا بزرگ هم آورده پس خوشحالم می‌بینم یک جورایی البته به شکل کمی متفاوت ولی مفهوم هر دو یکی هست حرف من زده شده:

ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی وی آینهٔ جمال شاهی که توئی بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست در خود بطلب هر آنچه خواهی که توئی

همینطور مثل اینکه این دوستونم هم قبلا به این موضوع اشاره کردند که خواندنش باعث بهتر فهمیدن موضوع میشه: https://vrgl.ir/rNYQe

پس خلاصه فکر میکنم می‌دونین می‌خوام چی بگم.

حالا اگر این قضیه رو درک بکنیم به صورت عمیق به نظرم چیزی به اسم افسردگی و گرفتگی و ناراحت از عالم و آدم بودن و این چیزا دیگه هیچ وقت به این شکل که نیاز به مشاوره و امسال اون داشته باشید به وجود نمیاد. البته شاید روز‌هایی باشه این حالات چون خیلی سخت هست تمرین و عمیق شدن در این موضوع و کار چندیدن سال هستش اما هر بار می‌شود قوی‌تر شد و دیگر وقتی دچار مشکل و مسئله‌ای در زندگی می‌شویم ناخوداگاه بجای ناراحتی بلکه خوشحال می‌شویم چون می‌دانیم قرار هست رشد کنیم.

می‌شود یکم شاخ و برگ به این داستان داد مثلا راهکار‌های راحت‌تر کردن این مسائل و یا حل سریع‌تر و قوی‌تر شدن در اون‌ها که باشد برای مطالب بعدی چون قرار هست هر مطلب یک نکته عمیق داشته باشد و فقط به همون یک نکته توجه بکنیم و درباره‌اش فکر کنیم.